"Nauka jest, lub być powinna natchnieniem dla poezji." ***

rozplatanie tęczy*

spójrz - słoneczniki pochylają przywiędłe główki

ku ziemi. kłaniają się jej, bo ona wchłania wszystko.

bezszelestnie i bezwarunkowo - najprostszą formą

nieskalanej miłości.

nie umiem tak kochać. moje spektrum lubienia

ogranicza się do kilku osób, zwierząt i książek  -

mikrokosmos zamknięty w niewielkiej przestrzeni.

arkadia na prywatny użytek.

Mały Książę wielbił różę - mnie nie jest szkoda róż.

jesienią brakuje mi słońca i kwiatów patrzących 

w jego stronę. tęsknię za tobą gdy zdarza nam się

spoglądać w innym kierunku.

myślę, że miłość musi być ziemska a nawet

przyziemna. przecież oczy pieką gdy spozierasz

w niebo a pięknieją zapatrzone w kogoś,

kto tak wiele znaczy.

żaden naukowiec ci tego nie powie, dlatego

rozplatając tęczę pamiętaj, że jedyną prawdą

jest bezwarunkowa miłość. apetyt na cuda rośnie

 w miarę dawania miłości.

*Rozplatanie tęczy, wydana w 1998 r. książka naukowca, Richarda Dawkinsa, zajmująca się relacjami między nauką a sztuką

JσAηηα Idzikoωska-Kęsik, 23 X 15

*** Richard Dawkins, Rozplatanie tęczy. Nauka, złudzenia i apetyt na cuda.

* obrazki z netu

Na zdjęciu powyżej ja sprzed dwóch godzin z książką poetycką, która dziś do mnie doszła z przepiękną dedykacją od Autorki i którą przeczytałam jednym tchem.

"Gustaw ma większe szczęście do miejsc

niż do ludzi, ale dzisiaj nie chce uciekać."

(Mirka Szychowiak, Z drogi, w książce pt. Gustaw znikąd, Szczecin 2015)

SZCZERZE POLECAM!