714 czyli post o niczym

xXx

i co z tą jesienią tym razem

czy zamieni się w Horę obfitości
będzie przyjazna ciepła i dobra
czy postraszy zimnem szarością
i brakiem perspektyw na lepszy
jaśniejszy niż zwykle listopad

a może zmusi mnie
do mamrotania cytatów z Puszkina
"приближалась
Довольно скучная пора;
Стоял ноябрь уж у двора"
albo jak dzikim gęsiom pozwoli
rozwinąć skrzydła i polecieć
dużo dalej niż oferują w ramach
last minute biura podróży a nawet
wytrawni twórcy science fiction

niewykluczone że się uda i wreszcie
napiszę nowe CV pod hasłem
JoAnna pokonała listopadowy
kanał intelektualny

choć pewnie prędzej przepłynę La Manche
przeczytam wreszcie całą "Zbrodnię i karę"
zrobię czapkę na szydełku
i pogadam w lesie ze żmijami

niż dogadam się z tym sinym palantem

listopadem

JoAnna Idzikowska - Kęsik, jesień 2019

*

        Męczą mnie krótkie, coraz chłodniejsze dni, dlatego uciekam w czytanie książek psychologicznych i słuchanie audiobooków. Wena nie przychodzi, więc wyciągam z Archiwum X stare wiersze i czytam je od nowa sprawdzając, czy mają jakąkolwiek wartość. 

        Polecam Wam bardzo ciekawą książkę pt. Kolekcjoner krzywd Katarzyny Loreckiej, która jest psychologiem i terapeutą. Książka jest bardzo dobrym studium dotyczącym narcystycznego zaburzenia osobowości, napisanym bardzo prostym i przystępnym językiem, który zrozumie każdy. Ponieważ każdy, kto miał do czynienia z osobą zaburzoną wie, że jest to bardzo toksyczna i wyniszczająca psychicznie relacja, że nie ma się do czynienia z normalnym człowiekiem, tylko z pozbawioną uczuć, psychopatyczną wydmuszką, często robiącą z siebie ofiarę ludzi i okoliczności. 

        Nie mam siły dokładnie opisywać tej książki, myślę, że osoby zainteresowane znajdą ją w Internecie. Można ją zakupić, można posłuchać na YT filmików p. Loreckiej.

        Inne książki dotyczące tego zaburzenia, które moim zdaniem są naprawdę godne polecenia to: Antyczłowiek dr Izabeli Kopaniszyn, W cieniu narcyza Julie N. Hall, Narcyzm Jarosława Gibasa oraz Narcyzm. Zaprzeczenie prawdziwemu JA Alexandra Lowena - naprawdę szczerze polecam. 

        Wniosek z tych wszystkich książek jest jeden: jeśli jesteś w relacji (jakiejkolwiek: romantycznej, przyjacielskiej, koleżeńskiej) z osobą zaburzoną narcystycznie DSM-IV: 301.81 - uciekaj jak najdalej i nie miej nadziei, że ta osoba się zmieni. Ona może jedynie zmienić ciebie w strzępek nerwów, w człowieka z depresją lub zespołem stresu pourazowego. Narcyzi to naprawdę antyludzie, demony, fałszywi nawet wobec samych siebie, to takie wydmuszki - jedno wielkie NIC. I wierzcie mi, że wiem, co mówię. Był taki wiersz Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego pt. Satyra na bożą krówkę, który zaczynał się słowami: Po cholerę toto żyje? - i ja bym te słowa przypisała nie do biedronek, ale do narcyzów z pełną świadomością.

        Podaję Wam też kilka cytatów z właśnie przeczytanej (i całej pobazgranej zakreślaczami) książki Katarzyny Loreckiej Kolekcjoner Krzywd (dodam też te cytaty na Lubimy Czytać, bo widzę, że nie ma, a warto podawać dalej rzeczy cenne). Są to cytaty, pod którymi mogłabym się podpisać obiema rękoma:

* 

Narcyzm jest pojęciem niejednorodnym, a ludzie o takim stylu osobowości różnią się między sobą. Można spotkać jednostkę narcystyczną i być pod urokiem jej pozornej nieśmiałości, iluzorycznej wrażliwości lub złudnej refleksyjności. I nie przypuszczać nawet, że ma się do czynienia z narcyzem. Miłosny związek z narcyzem jest zaś wyniszczający i potencjalnie niebezpieczny.

*

Narcyzm ukryty jest konsekwencją rozwojowej niedojrzałości, u której podłoża leży defekt poczucia siebie - zniekształcona, nieświadomie napompowana i niestała koncepcja siebie jako pokłosie szkodliwych dla dziecka przeżyć z początków życia.

*

Im bardziej nasilony jest narcyzm, tym gorsze przystosowanie do życia.

*

Wiedza o narcyzmie nie powinna służyć usprawiedliwianiu albo minimalizowaniu nadużyć.

*

Związek z narcyzem rani i lepiej się przed nim ustrzec.

*

Stały związek jest dla ukrytego narcyza transakcyjny.

*

Ludzie nie są dla narcyza ludźmi, ale narzędziami spełniania potrzeb i kolekcją korzyści, emocjonalnych lub materialnych.

*

Trudno uwierzyć, że osoba, z którą ma się pamiątkowe zdjęcia w czułym objęciu z okresu bombardowania miłością, tak naprawdę nie istniała. Że to, co się widziało, to była zjawa zapraszająca do fantazyjnego świata, przysłana przez bezcielesną istotę zamieszkującą odmęty nieświadomości narcyza.

 

A z miłych rzeczy to zakwitła moja grudniówka i cieszy oczy.

Dobrego czasu, trzymajcie się ciepło i zdrowo!

Na zdjęciach w poście dzisiejsza ja - totalnie niewyspana, z podkrążonymi oczami, bo czuwałam w nocy żeby nie zaspać dzisiaj do pracy, w której było cudownie, jakoś tak spokojnie i fajnie i bardzo szybko minęły mi 4 lekcje i biegłam do domu, żeby jeszcze poczytać.