Jesień bywa fascynująca!

jesiennie czyli ze śmiercią jej do twarzy chociaż o wiośnie marzy


jeszcze chwilka
jeszcze moment
nanosekudna

jeszcze bezczas
skłębionych słów

i zapłonę jesienią
zadymię wierszami

wszechświat dziwnych
bezlistnych
snów

wyśnię

jesień co traci młodość
resztkami piękna wabi

słońce rozświetla
jej zmarszczki
lecz wkrótce ją zostawi

ona pomyśli
boże
i botox mi nie pomoże

opadnie ostatnim liściem
zanuci wiosnę

mgliście

 JoAnna Idzikowska-Kęsik, X 2012

zdjęcia moje, obrazek z netu