"Umrzeć, zasnąć i na tym koniec." ***

Doświadczenie śmierci

O tych odejściach, których nasz los nie obchodzi,

nie wiemy nic. Nie ma powodu, byśmy

okazywali miłość, nienawiść lub podziw

śmierci, którą odkształca w sposób tak wymyślny

tragicznej skargi maska i żałoba.

Świat jeszcze pełen jest ról, które gramy.

Dopóki nam zależy, czy się podobamy,

gra także śmierć, chociaż się nie podoba.

Lecz gdyś odchodził, zabłysło na scenie

pasmo rzeczywistości przez tę szparę,

gdzieś zniknął: zieleń prawdziwej zieleni,

prawdziwy promień, las, któremu dałeś wiarę.

Lecz gramy dalej. Ciężko, gorzko wyuczone

recytując, z gestami, z minami niekiedy;

lecz życie twoje od nas oddalone

i usunięte z tej naszej komedii

może nas najść jak wiedza o doznanej

rzeczywistości, spadając wśród blasku,

tak, że możemy na chwilę porwani

istnienie grać nie myśląc o oklasku.

Rainer Maria Rilke, przekład Mieczysław Jastrun

❤ 

anielskie łzy


smutny anioł przysiadł w sennej w ciszy
patrzy w ogień kolorowych zniczy
i kołysze skrzydłami płomienie
i otula ich ciepłem kamienie

smutny anioł oddechem swym głaszcze
martwe liście które chcą szeleścić
bo niedawno wirowały z wiatrem
teraz nikt już nie chce ich pieścić

anioł wzrusza się zniczy niemocą
tak daleką od źródła światłości
że już tylko jedna łezka jego
blasku doda światełkom miłości

/JoAnna Idzikowska-Kęsik,

B-c, 01 XI 2011, p.n.k./ 

 

❤  

 

* ** William Shakespeare, Hamlet