"Gdy za oknem November, a w sercu listopad". ***

 

xXx

 

Listopad kusi tęczą, resztkami słonecznych promieni.

Uśmiecham się do róży, która nic sobie nie robi

z chłodu i stara się pięknieć z dnia na dzień,

pomimo aurycznych przeciwności;

 

Chodzę po lesie usłanym opadłymi liśćmi

o barwach tak pięknych, że nie chce się wierzyć,

w ich powolne umieranie w wilgotnej ziemi,

wchłaniającej wszystko co jest do wchłonięcia.

 

Wpatruję się w twoje oczy - takie ciepłe - chociaż

w zimnym kolorze bezbrzeżnego oceanu i nie mam

pewności, czy jeszcze chcę być tą długowłosą

dziewczyną, z którą kochałeś się na plaży w upalną

letnią noc i szeptałeś, że jest jasna i gorąca jak słońce.

 

Długo patrzę na liść ledwo trzymający się gałęzi:

wystarczy delikatny podmuch wiatru i podzieli

los wszystkich listopadowych liści, które jednak

mają tę pewność, że reinkarnują wraz z wiosną.

 

Nie wiem, czy wciąż uparcie będę się wieszać

na szyi życia, bo ono zbyt często szasta

impresjami na swój własny, osobliwy temat.

 

Doszłam do ściany, na której Banksy,

zamiast dziewczynki z czerwonym balonikiem,

maluje śmierć i serce mi pęka wsłuchane

w jesienne, półsenne murmurando.

 

JoAnna Idzikowska - Kęsik, 6 XI 23, p.l.r.

***Cytat w tytule postu Natan Tenenbaum

Zdjęcia: Banksy: Dziewczynka z czerwonym balonikiem, Leszek Idzikowski - mój prywatny braciszek: Listopadowy las, tęcze i róża moje z dzisiaj, a na ostatnim, pięknym zdjęciu listopadowy Bolesławiec - foto ze strony Bolec.info.

Dziękuję serdecznie za przeczytanie i obecność na moim blogu, pozdrawiam ciepło, JoAnna. :)