"A prawdą jest drzewo strzeliste, prawdą są obłoki czyste, prawdą jest kwiat..." ***

Brzydcy?

"Brzydka ona, brzydki on

A taka ładna miłość".

Jan Wołek

Była biedną, nieślubną córką ubogiej kobiety;

babka też ledwo koniec z końcem wiązała.

Mówili o niej: miejscowa kurewka.

Cóż poradzić na ludzką zawiść,

brak zrozumienia, dobroci, empatii?

Uchodził za tutejszego głupka,

bo skończył zawodówkę w szkole specjalnej;

dziwne to były czasy, gdy zaniedbane dzieci

trafiały z automatu do takiej placówki.

Miał swój rozum i honor, chwytał życie za bary

i nigdy się nie uskarżał na wredny, parszywy los.

Pobili ją i zgwałcili podwórkowe lumpy,

bo dać pijusom nie chciała za darmo.

Wyszczali się na nią, zostawili nagą

w błocie, na pastwę grudniowego deszczu.

Sąsiedzi z kręgu pobliskich kamienic

bezdusznie udawali, że nic się nie stało;

cichaczem spoglądali zza gęstych firanek,

bo po co się wtrącać i bandzie narażać?

On wracał z ciężkiej i żmudnej roboty,

gdy jej mózg emitował już wizję tunelu;

przerzucił brudną, śmierdzącą przez ramię

i pobiegł szybko, prosto do szpitala.

Lekarz z obrzydzeniem udzielił pomocy

i po trzech godzinach wyprosił do domu:

nie ma miejsc dla takich w polskiej służbie zdrowia,

więc jakoś muszą sobie radzić sami.

Został i był przy niej: mył, karmił, pocieszał,

chociaż sam nie wiedział, co to radość życia.

Potem ją pokochał z dużą wzajemnością.

Odtąd żyją razem wbrew całemu światu.

I kiedy tak słucham, co mi o nich bredzą,

nie wiem gdzie mam wtrącić słowo

"patologia", bo oni tacy piękni i stali w uczuciu,

są ponad żuli, sąsiadów, lekarza, plotki

oraz system, co w swej bezduszności

wykreował kadry nieludzkiej przemocy.

Błogosław wierszu wszystkich poniżonych

i kochaj prawdę, wzgardzoną przez świat.

JoAnna Idzikowska - Kęsik, 11 XII 15

***cytat w tytule notki, Władysław Orkan

*gify z netu