impresja
we mgle słyszę ulotność
cisza wypełnia
serca mojego wertepowatą
przestrzeń
bujność traw oswajam
nierealnie intymnym
dotykiem porannej rosy
w snach świtają mi wiersze
o wolności spełnionej
latam gdzieś nad wszechświatem
i chwalę poematy
wiatrem oddycha mój anioł
po to aby mnie chronić
przed burzą zmyślonych emocji
intuicji szelestem wyczuwam
płynność istnienia
a gwiazdy mnie błogosławią
migotliwym nie-gestem
cóż
może jestem szalona
ale po prostu
jestem
/B-c, 2012/13, p.n.k., JoAnna Idzikowska-Kęsik/
Witaj Asiu :*
OdpowiedzUsuńWitaj, witaj, miło Cie tutaj widzieć ;-))
Usuń