Translate

08 marca 2020

"Decyzja oswojenia niesie w sobie ryzyko łez". ***


róża i książę

nieważne że ją zostawiłeś na pastwę
klosza pod którym niemal się udusiła
samotności i zdrad przez które
 prawie odeszła od zmysłów

cóż z tego że spełniłeś siebie
zajrzałeś w oczy ciał niebieskich
poznałeś mnóstwo tajemnic skoro
nie zrozumiałeś jak wiele trzeba przejść
aby umieć wrócić o zachodzie słońca

nie oswoiłeś jej wtargnąłeś
w niespokojną wrażliwą duszę
i artystyczny umysł
ciągle czekała wyczekiwała
kochając pomimo wszystko
a świat jej łez na zawsze
pozostał nieodgadniony
rozedrgany i zbyt emocjonalny

smutny pełen żalu pamiętnik
skrzętnie ukryła przed światem
doskonale zdając sobie sprawę
że dorośli nie patrzą sercem nie potrafią
dostrzec obłych słoni w płaskich wężach
i rzadko rozumieją coś więcej
niż tylko banalnie przyziemną mutację cyfr
 dzieciom zaś nie wolno serwować
powiastek zbyt wybujałych erotycznie


jik, 8 III 20
*gify z netu, a na ostatnim zdjęciu Antoine i Consuelo de Saint - Exupery, autor sławnego "Małego Księcia" i jego żona, która napisała wydany w roku 2000 "Pamiętnik Róży" - obie lektury warte polecenia.
***cytat w tytule postu, A. de Saint - Exupery, Mały Książę

14 komentarzy:

  1. No właśnie.
    Pomimo wszystko,dużo można znieść.
    Nieważne.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Można znieść, bo wciąż ma się nadzieję.
      I nie wiem, czy nieważne.

      Usuń
  2. Ale nawet wobec ryzyka łez warto próbować...

    OdpowiedzUsuń
  3. Nie, nie i nie. Już nie czytuję "Małego księcia".

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja też nie, bo już znam go chyba na pamięć.
      Ale kobiety fascynują mnie zawsze.
      A Consuelo była niezwykła. :)

      Usuń
  4. Witaj Joasiu.
    Wracam często do Małego Księcia. Lubię mądre opowiadania.
    Lubię też Londona - Iść za marzeniami i ciągle iść za marzeniami, aż do końca.
    Pozdrawiam serdecznie.
    Michał

    OdpowiedzUsuń
  5. W życiu ciągle na coś czekamy.Serdeczności życzę.

    OdpowiedzUsuń
  6. "Mały Książę" towarzyszy mi przez całe życie.
    A "Pamietnik róży" też niedawno czytałam...
    :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mam tak samo, z tym, że "Pamiętnik Róży"
      czytałam jak tylko wyszedł i parę dni temu
      znalazłam go wśród książek przeznaczonych
      do oddania (kiedyś wrzuconych do kartonu)
      i przeczytałam raz jeszcze. :)

      Pozdrawiam serdecznie!

      Usuń
  7. Uwielbiam "Małego Księcia", przepiękny wiersz, można tylko zastygnąć w zadumie :).

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja też i jest dla mnie nieustanną inspiracją. 🌹🌹🌹

      Usuń

Bardzo dziękuję za każdy komentarz, zawsze odpiszę i zajrzę do Ciebie w miarę czasowych możliwości: czasem szybko, niekiedy później, ale zajrzę na Twój blog. Pozdrawiam. :)