UWAGA POEZJA czyli trzy wiersze nagrodzone w V Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim Babińca Literackiego

 Drogie Czytelniczki i Czytelnicy, 

chciałabym dzisiaj zaprezentować Wam trzy wiersze poetek, które wygrały tegoroczny, V Ogólnopolski Konkurs Babińca Literackiego, którego tematem była przemoc wobec kobiet. 

Wiersze oceniały redaktorki Babińca oraz współpracująca z nami poetka i tłumaczka, Pani Aneta Kamińska, która co środę dostarcza nam tłumaczenia wierszy poetek z Ukrainy i Rosji. 

Po przeliczeniu punktacji ogłosiłyśmy werdykt, a ja dzisiaj, za zgodą Poetek - Laureatek, prezentuję Wam nagrodzone wiersze, życząc dobrej lektury i zachęcając do polubienia naszej strony na Facebooku. Strony, na której codziennie ukazuje się wiersz napisany przez kobietę, a w kolejne soboty nadal będą publikowane  wiersze wyróżnione w naszym konkursie.

Serdecznie zapraszam w imieniu Poetek, Redakcji i swoim.

Czytajcie!

***

I 

 

Anna Dwojnych

 

Polska remix

 

moja ulica murem i niech mury runą

(i runy na murach), a był to październik,

miesiąc utraty, odcisk na komunikacji

[odmówiony komunikant w odmówionym

pacierzu], a moja krew, w ustach kobiet krew,

na ustach krzyk, a na krzyku maski, tłumią

zbiór niewysłuchanych fraz, bez wyboru.

 

Polska, październik 2020

 

*

Anna Dwojnych – poetka, absolwentka socjologii i filozofii, copywriterka. Publikowała na łamach m.in. „Dwutygodnika”, „biBLioteki” Biura Literackiego, „Blizy”, „Lampy”, „Frazy”, „Arterii”, „ArtPapieru”, „Fabulariów”, „Elewatora”, „Wakatu”, „Cegły”, „Fragile”. Wydała książki poetyckie: gadu gadu (MaMiKo, 2011) i Wypadki z przypadkami (Dom Literatury w Łodzi, Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Oddział w Łodzi, 2019).

 

 

II

 

 

Dominika Lewicka-Klucznik

 

Barbie

 

ma nazwisko i wcale nie ma na imię Barbie.

Teraz ty oddasz moje. Dałem na kilka lat

i dwójkę dzieci. To jest to, co wyszło z ciebie

najlepiej, ale teraz je psujesz. Nie potrafisz wychować.

Oddychasz też niewłaściwie. I ten bałagan.

Wiecznie potykam się o ślady twoich obecności. Jakbyś

nie mogła sprzątać za dupą. Przemykać za powiekami.

Wystawić dzieci na wycieraczkę, gdy po nie przychodzę,

żebym nie musiał ciebie oglądać, wąchać smrodu

z kuchni, w której nigdy nie grzeszyłaś fantazją.

W łóżku też. Jesteś najgorszą rzeczą,

jaka mi się zdarzyła. Nawet odejść nie umiałaś.

Oddaj nazwisko. Imię możesz zachować.

Większość kobiet i tak ma na imię Anna.

 

*

Dominika Lewicka-Klucznik (rocznik 1978) - animatorka, filolożka. Jest redaktorką, autorką wstępów, recenzji oraz materiałów promocyjnych. Publikuje w antologiach, pismach literackich i kulturalnych. Prowadzi blog/stronę autorską: www.lewickaklucznik.pl oraz projekt Pogotowie W@rsztatowe: https://www.facebook.com/pogotowiewarsztatowe/.

 

III

Beata Kieras

 

Reborn

 

Marietty nie wolno zostawiać z dziećmi

jeszcze nie rozumieją że można kochać

nie dotykając

w falbankach koronkach schowane są blizny

delikatne szwy ślady po pęknięciach

 

kiedyś umiała mówić mamo

ale straciła głos - na szczęście -

kto wie - może krzyczałaby w obcym języku

do anioła stróża który ocalał w całości

żeby przeprowadzać sny przez oleodrukowe kładki

 

ma jasne włosy jak prawdziwe

i własne białe zęby z porcelany

stworzone do głupiego uśmiechu

dziewczynek z transportu tak ładnych

że warto je zreperować i prawie nowe

wysłać dalej

do zabawy

 

gotowa jest milczeć do końca świata

na temat tej podróży i rozrywek rumianych chłopców

byle zostać z nami w pokoju niepamiątek

traktowanych z chłodną czułością

 

*

Beata Kieras, nauczycielka z Gdyni, polonistka. Pisze wiersze, żeby się nie udusić i z tej samej przyczyny grywa na pianinie.

 

*Bardzo dziękuję Annie Dwojnych, Dominice Lewickiej - Klucznik i Beacie Kieras za wyrażenie zgody na opublikowanie wierszy na moim blogu. Zdjęcia Autorek są ich własnością i nie wolno ich kopiować.

 

******

SERDECZNIE DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ, ZA WSZYSTKIE WIZYTY NA MOIM BLOGU I KAŻDY ZOSTAWIONY KOMENTARZ, POZDRAWIAM, JoAnna.