Translate

03 czerwca 2019

"Sięgaj, gdzie wzrok nie sięga". ***


zapatrzenie

nie patrzyć w słońce, to odmawiać sobie istoty światła.
barwy pochodzą ze źródła jasności i dobrych czasów,
 kiedy słońce było jedynym słusznym i sensownym bogiem.
w blasku wracają myśli wezbrane czułością, podziwem.
 szczerym, pierwotnym zachwytem nad światem.

życie się zmienia, podąża za światłem: biegnie ku ciepłu,
jasności i jaskrawości barw. karmi nas dobrem zwyczajnym
 i cennym. tak intensywnym, że nawet tęcza nie jest banalna.
ma swoje miejsce na ziemi i w niebie. i jeszcze w duszach,
które pragną wzrastać, uczyć się ciszy, daru współistnienia.

łzy, które płyną, gdy patrzymy w słońce, są nurtem życia,
strumieniem miłości. zmianą, istotą najważniejszych uczuć,
przeczuć, że warto, że trzeba trwać w świetle, po to by przeżyć
 najwspanialsze chwile. żeby odczuwać wielką moc istnienia.

a potem zapaść się niżej niż nisko, w ziemię, jak w matki
łono najcieplejsze. oddać się słowu i powoli niknąć po to,
by gwiazdą okazać się bliską dla kogoś,
 komu za nas serce pęknie.

JoAnna Idzikowska - Kęsik, 3 VI 19

***cytat w tytule postu, Adam Mickiewicz
*zdjęcia z netu, nie znam autorów

18 komentarzy:

  1. Odpowiedzi
    1. Nie wiem sama, co to ma być. :(

      Usuń
    2. To ma być pisanie :)

      Usuń
    3. Zaczętych 100 wierszy i brak siły.
      Niech już będzie ten 19 VI.

      Usuń
    4. Niech będzie, choć nie ma gwarancji, że te siły odzyskamy.

      Usuń
    5. To, niestety, prawda.
      Ale i tak wyjątkowo w tym roku
      czekam jak na zbawienie.
      I na wyjazd też czekam,
      bo dwie poetki czekają na mnie,
      na nasze spotkanie.

      Usuń
  2. Końcówka najlepsza, bardzo przejmująca, dla mnie kwintesencja bliskości...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję, Jotko.
      Samo się Toto napisało.
      Jakby w oderwaniu ode mnie.
      Czasem tak jest, że piszę coś
      w minutę, a zaczęte wiersze na poważne tematy czekają całymi latami, aż do nich wrócę, albo aż przyjdą do mnie w najlepszym wydaniu...

      Serdecznie pozdrawiam.🌼🌸💐🧡🍀💕

      Usuń
  3. Rzadko patrzę w Słońce, za to uwielbiam przyglądać się tęczy i patrzę na nią tak długo, dopóki nie zblednie i nie zniknie. Niestety, tęcza jest w Polsce zakazana, Słoce jeszcze nie, więc patrzmy w Słońce.
    Pozdrawiam gorąco w niesamowicie słoneczny dzień.

    OdpowiedzUsuń
  4. Jak zwykle udało mi się pominąć literę w wyrazie Słońce.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Literówki zdarzają się wszystkim.
      Jak piszę z telefonu - tak jak w tym momencie - bo nie mam siły i czasu włączać laptopa, telefon niekiedy za mnie poprawia wyrazy, błędnie, na swoją modłę, a czasem ja źle napiszę, bo wzrok nie ten...

      Kocham słońce, patrzę na nie i wiem, że gdyby nie ono, nie byłoby mnie tutaj.
      A 🌈 tęcza to prawdziwy cud. Uwielbiam po prostu.

      Nareszcie jest ciepło, nareszcie lato.
      Mnóstwo końcowej pracy przede mną, ale cieszę się ciepłem po tym zimnym maju.
      Serdeczności, Aniu.🌞🌼🍀

      Usuń
  5. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Witaj Joasiu.
      Ja tak żartobliwie.
      Tam sięgnął, gdzie wzrok nie sięga...
      I stracił zęba.
      Lubię słońce, choć teraz daje mi w kość.
      Wolę kolorową tęczę...
      Pozdrawiam serdecznie.
      Michał

      Usuń
    2. Michale, każdy żart tynfa wart!
      Lepiej żartować, niż chorować.
      Słonko wreszcie robi swoje. 🌞😁
      Dasz radę, pozdrawiam serdecznie.

      Usuń
  6. Zachwyt nad ziemią rozumiem, ale zawsze zastanawiało mnie jakby to było, gdyby dziś się czciło nadal słońce. Chyba czułabym się idiotycznie, wiedząc o nim to, co teraz. Ot twór niebieski to przecie. Mało tego, notorycznie robi mi krzywdę. Nie lubimy się.
    Każdy człowiek powinien uczyć się ciszy. Uważam, że tego brakuje w świecie.
    Kiedy patrzę w słońce, to łzy mi lecą, bo mnie oczy bolą.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ziemia nie byłaby tak piękna, jak jest, gdyby nie ta gazowa kula.
      Nie byłoby takiej różnorodności.
      Dla mnie bogiem jest życie. A słońce daje życiu energię.
      Miłosz pisał coś w tym rodzaju (mam nadzieję, że nie pomyliłam, że dobrze pamiętam):
      "I cała ziemia jest niby poemat, a słońce nad nią przedstawia artystę"...
      Generalnie, dla mnie, jeśli jest słońce, Bóg może sobie odpoczywać do woli. Wolnej woli.

      Serdeczności i pozdrowienia. 💐🌼🧡🍀🌞

      Usuń
  7. Pięknie oddana rola światła,
    wszystko pulsuje w tej jasności barwnej-
    -życie,miłość,chęć istnienia i odczuwania bliskości,do końca.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bo słońce i światło jest w nas.
      A jeśli jest, to nie trzeba nic więcej.
      Dobrego!🌻💥🌈🏳️‍🌈

      Usuń

Bardzo dziękuję za każdy komentarz, zawsze odpiszę i zajrzę do Ciebie w miarę czasowych możliwości: czasem szybko, niekiedy później, ale zajrzę na Twój blog. Pozdrawiam. :)