"Nie ma jak u mamy..."***

❤

za nim

- mojej Mamie

zanim oddała łakomej ziemi niespełna czterdzieści

kilogramów swojego obolałego pokrytego

odleżynami ciała jej ciemne oczy wyblakły

jak stare średniowieczne obrazy

sztukę się jednak restauruje odnawia

nawet lalki są w lepszym położeniu

bo można im przykleić nowy lepszy uśmiech

ona od dawna była na straconej pozycji

wzrok spłowiałych oczu wbiła nieruchomo

w jeden punkt poza przestrzenią życia

obecna nieprzytomna jak w innym wymiarze

patrzyła poza czasy sikając w pampersy

siadałam przy niej żeby jej poczytać

chuchałam w zimne wychudzone dłonie wygładzałam

poduszki opowiadałam jak miewa się świat bez

jej uśmiechu i że wiosna ciągle rozpala magnolie

zanim oddała ostatnią kroplę potu jedwabnej

pościeli i elektrycznemu materacowi który ją

kołysał jak fale zmieniła się w Venus wypluwając

pianę prosto w głupi uśmiech pana Alzheimera

JoAnna Idzikowska - Kęsik, 5 IV 15

❤

imieniny

maj pieści zapachem kwitnących rododendronów,

konwalii i dzikich róż. czaruje zielenią szumiącą

urocze nocne wiersze pisane z potrzeby serca.

słońce rozdaje witaminę de a słowiki robią swoje.

lubię myśleć, że jestem jeszcze piękna i całkiem

zgrabna, że młodość nie opuści mnie wraz z inwazyjną

menopauzą. lubię patrzeć jak rozkwita życie i nawet

wampiryczne kleszcze nie są w stanie wyssać

naiwnego zachwytu. tylko ta świadomość. natrętna,

zatruwająca umysł, niezaleczona od dziewięciu

wiosen. jedynie ona sprawia, że moja własna śmierć

staje się realna. czuję jej głaski na policzkach.

wiesz, moja matka znowu umrze dzień po imieninach

Joanny, w wigilię Dnia Matki, a ja przypomnę sobie

prywatne rigor mortis. telefon z zaświatów uporczywie milczy.

JoAnna Idzikowska - Kęsik, 24 V 15

❤

list do Ciebie rychło w czas

...bo gdy trwoga, to do mamy...

miewam się całkiem dobrze, Mamo.

dbam o siebie jak umiem.

dużo spaceruję, wciąż gram

na pianinie, trochę na gitarze.

jem zdrowo i nadal nie potrafię włączyć

do swojej diety zbyt dużej ilości zabitych istot.

bolesne okresy to spadek po Tobie.

styczeń się kończy i przybywa dnia,

wchłaniam nikłe światło, oddycham jasnością,

a przy Twoim zdjęciu codziennie

od prawie dziesięciu lat stawiam

jak miseczki z kolorami

pachnące latem świeczki,

co miesiąc odkurzam książki,

które mi zostawiłaś z nadzieją,

że będę ich dotykać.

świat bez Ciebie, Mamo,

bywa mniej logiczny, bardziej ironiczny.

anioły potrafią wszystko wytłumaczyć,

nawet sarkastyczne obraźliwe słowa,

zadane z niezwykłą wręcz premedytacją,

przez kogoś kto bezecnie igra z klawiaturą,

nie mając pojęcia w kogo z siłą rzuca

kamienie swoich niezdrowych frustracji.

Mamo, szczerze wierzyłaś

w moją wiarę w siebie,

jednak to niełatwe w obliczu sadyzmu.

złe słowa są brzytwą, bywają sztyletem.

lecz dosyć już o tym, tutaj chyba skończę,

bo się zaplątałam pisząc

lewą ręką i piórem od Taty.

nie akceptowałaś mojego mańkuctwa.

jeśli mnie dzisiaj pobłogosławisz

energią matczynych najpiękniejszych myśli,

uwierzę naprawdę, do bólu, do końca,

że jedna mała jaskółka

czyni cudną wiosnę,

jeden szczery uśmiech

potrafi roztopić zatwardziałe serce,

jedno przytulenie jest w stanie

zastąpić niełatwą psychoterapię,

a jedno kliknięcie skasować

całą podłość, nikczemność, draństwo

tego świata.

skaliste niewzruszone góry, Mamo,

będą stać niezmiennie na swym własnym miejscu,

będąc solą w oku

naszej Matki Ziemi.

JoAnna Idzikowska - Kęsik, 30 I 16

❤

urodzinowe refleksje

- z dedykacją dla Eriki, mojej rodzicielki

tak bardzo szybko to wszystko

poszło

chociaż rodziłaś mnie w bólach dwa dni

jak błyskawica z hukiem minęło

dzieciństwo młodość Tato i Ty

nie wiem co jeszcze przede mną

i nie chcę wiedzieć bo po co

ale wiem Mamuś to jedno

warto się w niebo wpatrywać nocą

grać na pianinie i na gitarze

i śpiewać ile w piersiach tchu

tak się zatracić w poświacie marzeń

by żyć najpiękniej teraz i tu

kochać zaś warto bezwarunkowo

i wierszem śmiać się kolorowo

metafizyką upojenia należy się

nad młodość wzbić

i nie wychodząc ze światłocienia

należy śnić

cudownie śnić

dziękuję Ci za życie  Mamo

i zanim znów spotkamy się

ja pobuszuję jeszcze w zbożu

by święty Piotr wpuścił i mnie

JoAnna Idzikowska - Kęsik, 26 VIII 2011

❤

Po to

lubiłaś prostotę

objętą rozumem

fiołki

mądre książki

i dobre perfumy

i nie mogłam kłamać

to nie miało sensu

duszę przenikałaś

oczami miłości

uczyłaś empatii

wbiłaś we mnie igły

swej nadwrażliwości

czytałaś mi Prousta

i Dostojewskiego

ja wolałam dziwne

sztuki Witkacego

motywację dałaś

do pisania wierszy

(pamiętam: dla Ciebie był

ten wierszyk pierwszy!)

zgasłaś i odeszłaś w odległe zaświaty

mamo

po to byłaś

bym kochała kwiaty

abym całym sercem

i całym swym życiem

mogła Ci dziękować

za miłość w zachwycie

(wiesz anioły przechadzają się

po mojej głowie

kiedy przed snem

w ciszy

rozmyślam o Tobie)

  JoAnna Idzikowska-Kęsik, 26 V 13

❤

Kiedy byłam pasożytem


Było mi ciepło, wilgotno, dobrze, bezpiecznie i beztrosko.
Tylko kiedy paliłaś - kaszlałam, a ty myślałaś, że cię kopię.
Uwielbiałam, gdy dotykałaś mnie czule, głaszcząc leciutko
swój okrągły brzuszek, a zachwycony ojciec mówił do mnie:

Cześć, kochany synku, jeszcze troszkę i się zobaczymy,
pokażę ci świat, będziemy grać w piłkę. Masz silne nogi,
kopiesz, kręcisz i wiercisz się, będziesz piłkarzem! Albo
wielkim naukowcem lub Don Juanem, który lubi kobiety.

Nie lubiłam, gdy pochłaniałaś kiszoną kapustę i ogórki, bo dostawałam
czkawki, robiłam kwaśne minki i zachłystywałam się wodą.
Jednak wciąż słucham Bacha, Ravela, Mozarta i Vivaldiego, lubię
Remarque'a, a miłość do poezji też wchłonęłam przez pępowinę.

Czy jestem mądrym Don Juanem w spódnicy? Nie wiem,
aczkolwiek żegluję po oceanie życia najpiękniej, jak umiem.
Bywają noce, gdy skulona, w pozycji embrionalnej, gryzę
wargi, płaczę, tęskniąc dogłębnie za tobą, ojcem - za nami.

Ale ta, która buszowała i rozmyślała we mnie, skutecznie

dezynfekuje rany i blizny
na moich samolubnych myślach.


JoAnna Idzikowska-Kęsik, 4 X 14

❤

*** Wojciech Młynarski
*obraz: Gustav Klimt, Matka i dziecko

 Wszystkim Mamom składam najlepsze, najpiękniejsze i płynące z serca życzenia wszystkiego spełnionego!

Pozdrawiam wszystkich, którzy do mnie zaglądają, j.

PS

Nie mam czasu na bloga, mnóstwo zajęć, nie tylko w pracy. :(