UWAGA POEZJA czyli jeden z najlepszych wierszy Władysława Broniewskiego

 

Ballady i romanse

"Słu­chaj, dzie­wecz­ko! Ona nie słu­cha...

To dzień bia­ły, to mia­stecz­ko..."

Nie ma mia­stecz­ka, nie ma ży­we­go du­cha,

po gru­zach bie­ga naga, ruda Ryf­ka,

trzy­na­sto­let­nie dziec­ko.

Prze­jeż­dża­li gru­bi Niem­cy w gru­bym tan­ku.

(Ucie­kaj, ucie­kaj, Ryf­ka!)

"Mama pod gru­za­mi, tata w Maj­dan­ku..."

Ro­ze­śmia­ła się, za­krę­ci­ła się, zni­kła.

I prze­jeż­dżał zna­jo­my, do­bry łyk z Lu­bar­to­wa:

"Masz , Ryf­ka, buł­kę, że­byś była zdro­wa..."

Wzię­ła, ugry­zła, za­świe­ci­ła zę­ba­mi:

"Ja za­nio­sę ta­cie i ma­mie".

Prze­jeż­dżał chłop, rzu­cił gro­sik,

prze­jeż­dża­ła baba, też dała co­sik,

prze­jeż­dża­ło dużo, dużo luda.

Każ­dy się dzi­wił, że goła i ruda.

I prze­jeż­dżał bo­le­ją­cy Pan Je­zus,

SS-mani go wie­dli na męki,

po­sta­wi­li ich obo­je pod mie­dzą,

po­tem wzię­li ka­ra­bi­ny do ręki.

"Słu­chaj, Jezu, słu­chaj, Ryf­ka, Sie Ju­den,

za ko­ro­nę cier­nio­wą, za te wło­sy rude,

za to, że­ście nadzy, za to, że­śmy win­ni,

obo­je­ście umrzeć po­win­ni".

I ozwa­ło się Al­le­lu­ja w Ga­li­lei,

i obo­je anie­le­li po ko­lei,

po­tem sal­wa roz­le­gła się głu­cha...

"Słu­chaj, dzie­wecz­ko!... Ona nie słu­cha..."

Władysław Broniewski

B O N U S

Powyżej dwie interpretacje wiersza poety: muzyczna i recytacja. Zapraszam do wysłuchania. Pamiętajmy nie tylko o ogrodach.

 

*

#pamiętamy

#80lat

#rocznicawybuchupowstaniawgettcie

 

*grafika z internetu