Translate

26 października 2018

Październik miesiącem MPD

 

Światowy Dzień Mózgowego Porażenia Dziecięcego - MPD

Październik to od siedmiu lat miesiąc błyszczący na całym świecie zielonym kolorem nadziei w celu uświadomienia społeczeństwa i zwrócenia uwagi na osoby cierpiące na Mózgowe Porażenie Dziecięce, a także solidarności z nimi i ich rodzinami.
Przypomnijmy fakty:
Na naszej Zielonej Planecie żyje  ponad  17 milionów osób z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym (MPD), jednakże liczba osób, które są  ściśle związane  z ludźmi  dotkniętymi  MPD,  sięga nawet 350 milionów - to naprawdę dużo, a statystyki pokazują, że liczba ta stale rośnie.
Mózgowe Porażenie Dziecięce nie jest chorobą. Jest zespołem objawów, które wynikają z trwałego uszkodzenia mózgu:
  • 1 na 4 dzieci  z MPD nie mówi;
  • 1 na 3 dzieci z MPD nie chodzi;
  • 1 na 2 dzieci z MPD jest niepełnosprawne intelektualnie;
  • 1 na 4 dzieci z MPD cierpi na epilepsję.
W Polsce spośród wszystkich dzieci z niepełnosprawnością ruchową, ponad połowę – bo ok. 20 - 25 tys. stanowią dzieci z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym.
W celu wspierania tej ogromnej grupy osób, 6 października  2018 roku , obchodzony jest już po raz siódmy Światowy Dzień Mózgowego Porażenia Dziecięcego.


W tym roku byłam koordynatorem obchodów tego ważnego dnia w naszej placówce. Była gazetka, wspólne zdjęcie całej społeczności odzianej na zielono, było wyjście do miasta z zielonymi balonami, na których zawiesiliśmy informacje o MPD i rozdawaliśmy je mieszkańcom, był też film...

Zapraszam do obejrzenia filmu - spontanicznego i bardzo amatorskiego, ale też prawdziwego -  zrealizowanego w PZSiPS w Bolesławcu z udziałem osób dotkniętych MPD; w szczególności zaś dziękuję mojemu koledze Waldkowi, nauczycielowi - bibliotekarzowi i wspaniałemu sportowcowi za to, że zgodził się wystąpić wraz z moimi byłymi uczniami i obecnymi uczennicami, udzielając nam tym samym ogromnego i bezcennego wsparcia.
Aby obejrzeć wystarczy kliknąć w wyraz FILM:



Serdeczności i pozdrowienia przesyłam!


Istnieje wiele rodzajów upośledzenia gorszych niż brak rąk i nóg - należy do nich strach. Nie można być człowiekiem szczęśliwym i spełnionym, jeśli strach paraliżuje nas, gdy tylko mamy podjąć ważną decyzję. Strach podcina skrzydła i nie pozwala nam w pełni wykorzystać naszego potencjału.
Nick Vujicic

9 komentarzy:

  1. "Życie ludzkie wolno przedłużać jedynie wtedy,
    gdy skraca się jego męki."
    -Stanisław Jerzy Lec-

    ***

    "Żyć swoim życiem nie jest egoizmem.
    Egoizm zawiera się w żądaniu,by ktoś żył zgodnie z twoimi upodobaniami,
    żył dla twojej próżności, dla twojego zysku i twojej przyjemności."
    – Anthony de Mello-

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Prawdziwym kalectwem jest brak serca".

      Kaja Kowalewska

      Usuń
    2. "Życie bez umiejętności kochania jest kalectwem".

      Sylvain Reynard

      Usuń
  2. Powiem tylko, że podziwiam rodziców i osoby pracujące z takimi dziećmi i młodzieżą, trzeba mieć do tego wielkie serce i mnóstwo sił...
    Oby warunki stworzono bardziej przyjazne dla wszystkich potrzebujących wsparcia!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Te warunki...
      Dużo by mówić.
      Moc serdeczności posyłam!

      Usuń
  3. Witaj Joasiu.
    Jak wygląda prawdziwe życie wiedzą jedynie rodzice i bliscy dzieci z dużą niepełnosprawnością.
    Znam ten ból z autopsji.
    Pozdrawiam serdecznie i zapraszam.
    Michał

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie ma kaleki, jest człowiek.

      Maria Grzegorzewska

      Usuń
  4. Joasiu, co tu dużo mówić? Po prostu wzruszyłam się na maxa i popłakałam… Masz wielkie serce i wspaniałe te dzieciaki !!! Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mam wokół siebie wielu naprawdę wspaniałych ludzi, także tych, których znam jedynie z Internetu. 🌹🌸🌻
      Po prostu i zwyczajnie mam szczęście do ludzi, których spotykam na swojej drodze.🍀🍀🍀
      To się nazywa fuks.😊👍💕

      Usuń

Bardzo dziękuję za każdy komentarz, zawsze odpiszę i zajrzę do Ciebie w miarę czasowych możliwości: czasem szybko, niekiedy później, ale zajrzę na Twój blog. Pozdrawiam. :)