UWAGA POEZJA czyli poetki o kobietach i dla kobiet

 Zapraszam Was serdecznie do przeczytania kilku wierszy moich znajomych poetek, pięknych, mądrych i niezwykle inteligentnych oraz zdolnych kobiet.

Myślę, że zarówno wiersze, jak i przede wszystkich ich Autorki, są godne uwagi Czytelników.  Bardzo bym chciała, żeby poezja tych kobiet poszła w świat, ponieważ jest tego warta.

Dla mnie prezentowane utwory to po prostu bardzo dobre wiersze. Wiersze, które coś wnoszą, nad którymi warto się zatrzymać, zastanowić.

Dodam, że 21 marca obchodzony jest Światowy Dzień Poezji i z tej sympatycznej okazji na tym blogu w marcu będą li tylko WIERSZE. Cieszycie się? Marzec wierszami stoi.

Jednocześnie chciałam podziękować Autorkom za wyrażenie zgody na opublikowanie ich wspaniałych utworów na moim blogu.

Czytajcie!

JOANNA ELLWART

***

Tu jest Gilead. Tu zamkną ci usta.

"Kinder, Küche, Kirche" postawią na straży.

Byś nie zapomniała, że wolno ci milczeć.

Wolność jest dla mężczyzn.

Nie mieszka w tym domu. 

 

Masz nosić warkocze i sukienki w łączkę.

Rodzić na żądanie, spowiadać się z miłości.

Pielęgnować dzieci i odkurzać książki.

Nie czytać, broń Boże! Miecz nie przystoi dziewce. 

 

Teraz przeproś, że brata zmusiłaś do gwałtu. Przeproś ojca, że nie

 jesteś synem. I męża, że przez ciebie toczy się do baru. Nie płacz, 

balkon wysoko, a ziemia pojemna. 

 

Cesarz mówi: leż krzyżem. Cegieł broń, w których Bóg jest chłopcem

 do bicia.

Słuchaj męża i księdza. Obaj niszczą z miłości.

Tu masz knebel, tam łóżko.

Nie wychylaj się z cienia. 

 

Albo w szpilkach i z kiecką trawioną przez ogień stań na barykadzie

 przeciw tym rycerzom, pod którymi koń pada.

Zadławią ich twoje włosy i krzyk co wczoraj był szeptem. 

 

Cesarza nie ochroni nawet kocie futro.

 

28.10.2020.

 

*

Joanna Ellwart (1972) − literaturoznawczyni, redaktorka i korektorka (obecnie w zawieszeniu). W młodości pisała bez umiaru, publikowała na łamach lokalnej prasy oraz w licznych almanachach poezji. Wygrywała konkursy literackie, odmówiła wydania tomiku poetyckiego a potem także powieści. Nie po drodze jej z księgarskimi półkami. Woli cudze słowa. Jeśli własne to tylko naukowe. Nie szukajcie jej tekstów w świecie, wszystkie zostały opatrzone nazwiskiem rodowym. Jej dusza mieszka w Tatrach, zaś ciało nad morzem. Czyta już tylko uchem. Pióro zastąpiła szydełkiem. Dzierga czapki, śpiewa "Halkę" i popija whisky.

 

 DOROTA NOWAK

zadzwonię a ty odbierzesz

 

mamo

 

masz białko w moczu podejrzane zgrubienie w pachwinie

bez pomocy kul leżałabyś nieustannie w łóżku rozdzielając

koperty – ta dla niej ta dla niego a ta na wszelki wypadek

na dzień w którym świt nie obudzi już w tobie głodu

 

znów odkładam rozmowę – telefon jak pępowina łączy nasz ból

unikam rozmów o twoim czekaniu na miejsce w którym kule

zastąpisz skrzydłami a twój mąż zrozumie dlaczego trzeba jeść

wychodzić na spacer pamiętać imiona własnych i cudzych dzieci

 

po pierwszym naszym słowie rozpoznaję ile liści spadło w ogrodzie

jak bardzo sąsiedzi skarżą się na dźwięki które bezwiednie wydaje

twój mężczyzna – ten od sadzenia drzew i brawurowej jazdy ten

od wzlotów i upadków od noszenia na rękach i od milczenia

 

* 

Dorota Nowak – absolwentka Politechniki Poznańskiej oraz studiów podyplomowych z zakresu: psychologii, matematyki, rachunkowości i finansów.
Autorka czterech tomów poetyckich : 

- „na dwa” wydany w 2014 r. drukiem przez Fundację Literatury im. Henryka Berezy w ramach serii Biblioteka Poezji/Na Krechę
- „opium” wydany w 2015 r. przez Miejską i Powiatową Bibliotekę Publiczną w Nowym Tomyślu
- „antidotum” wydany w 2017 r. w FONT w ramach serii Biblioteka Poezji/Na Krechę
- „zarzewie” wydany w 2019 przez Fundację czaR(T)Krzywogońca.
Laureatka kilkudziesięciu ogólnopolskich konkursów poetyckich. Nagrodzona za tom „na dwa” w konkursie na Książkowy Debiut Poetycki w 2014 roku w ramach Nocy Poezji w Krakowie, wersja elektroniczna książki jest dostępna na stronach Magicznego Krakowa. Nagrodzona Pierwszą Nagrodą Grand Prix w II Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim „O Złotą Pszczołę 2019” za projekt książki poetyckiej „Zarzewie”, w którym główną nagrodą był druk wspomnianego tomu.
Publikowana w kilkudziesięciu antologiach oraz w pismach literackich, między innymi: ”Twórczość”, „Topos”, „Ypsilon”, „Migotania”, „Okolica Poetów”, „Akant”, „Krajobrazy Kultury”, „Protokół Kulturalny”, „Radostowa”, „ARTIS”, „Echo Piątkowa” i inne. Należy do Grupy Literycznej Na Krechę.

 

 

BIANKA KUNICKA - CHUDZIKOWSKA

 

***

 

- Ogólna liczba lat, które Adam przeżył, była dziewięćset trzydzieści (* Rdz 5:3-8) -

 

jestem Lilith kobieta której nie chciałeś

kość z twojej kości ciało z twojego ciała

pełna śluzu i krwi wrzącej jak pustynne słońce

 

pachnę świeżym chlebem i miłością

nie mam początku ani końca gdy spalam się w twoich snach

 

ubrana w skrzydła nocy zakrywam wstyd

 

przeklęta bo równa tobie nie chciałam leżeć na dole

 

jestem czernią ogniem węglem popiołem śmiercią jestem

każdego dnia gdy spojrzysz w niebo ja

rozgrzanym powietrzem dotknę twojej skóry

a ty wspomnisz moje imię i smak

gdy kolejny raz będziesz na niej zrozumiesz

 

twoje nozdrza wyczują zapach świeżego chleba i miłości

poczujesz głód potężny jak serca galaktyk 

 

już zawsze będziesz pragnął leżeć obok 

 

*

 Bianka Kunicka Chudzikowska – przede wszystkim kobieta, potem wszystko inne co się z tym wiąże. Z wykształcenia plastyk i kulturoznawca. Pisze odkąd pamięta, a pamięta sporo, bo uważnie obserwuje świat, starając się rejestrować obrazy i dźwięki. Przez pryzmat kobiecości podgląda i ilustruje życie z jego wielowymiarowością i paradoksami. Pisze o ludzkiej egzystencji, jej kontrowersjach i ułomnościach, starając się dotykać również tematów trudnych, które pomimo ich warczenia, próbuje oswoić. Od zawsze mówi, że kocha słowo, a niekiedy nawet z wzajemnością.

Jest autorką tomików poezji „Pobrudzone Szminką”i „poparzone wrzątkiem” oraz powieści „Najprawdziwsza Fikcja”, która zdobyła wyróżnienie jury w ogólnopolskim plebiscycie "Brakująca Litera" na powieść roku 2018, a także nagrodę czytelników. Najnowsza, świeżutka powieść Bianki nosi tytuł "Na wieki wieków, pani Amen" i już można ją nabyć w internecie i w Empiku.

Prowadzi profil poetycki na Facebooku www.facebook.com/pobrudzoneszminka oraz stronę z poezją chudzikowska.pl 

 

WIOLETTA CIESIELSKA - PAWLAK 

 

nigdy nie podchodź do nieoswojonych zwierząt

 

po ogoleniu tygrysa

na skórze zostają pręgi

 

gdy myślisz

że poskromiłeś kobietę

 

purpurzyć się będzie dziko

jej sutek

 

i srom

 

*

Wioletta Pawlak (1980) – laureatka „XI Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Janusza Różewicza”, którego pokłosiem jest jej debiutancki tomik pt. "krańcówka Litzmannstadt". Publikowała m.in. w Breg Art, Helikopterze, Obszarach Przepisanych, Odrze, Wytrychu, Cegle, Inter-, Tlenie Literackim, Drobiazgach, Wakacie oraz Śląskiej Strefie Gender. Redaktorka Babińca Literackiego.

O Wioli pisałam już na swoim blogu. Więcej wierszy Autorki znajdziecie TUTAJ. 

 

 

JOANNA IDZIKOWSKA - KĘSIK 

  

światłoczułość

podobno nie ma brzydkich
kobiet tylko źle oświetlone

światło wewnętrzne i zewnętrzne
grasuje po twarzach
bawi się w berka ze zmarszczkami

popatrz lśnię jak poranna
rosa i dopóki mam blask
możesz mnie kochać

przy zgaszonym świetle

 

 *

JoAnna Idzikowska - Kęsik - bezpańska autorka wierszy, autorka tej strony, promotorka poezji. 

 

* 

Raz jeszcze dziękuję Autorkom za wiersze, a Czytelnikom za zatrzymanie się na chwilę i złapanie poetyckiego oddechu. 

Zdjęcia Autorek są ich własnością i nie wolno ich kopiować.