"Bóg nie byłby Bogiem, jeśliby zadowalał tylko intelekt".***

 

XxX

jeszcze wejdę w przestrzeń pełną traw zbóż
i maków posłucham szeptów i krzyków ziemi
zatopionej w emanujących nostalgiczną tęsknotą
 kolorach zachodzącego słońca

żmije spełzną mi z drogi bezszelestnym
intrygującym zygzakiem a ptaki trzmiele
i pszczoły jak zawsze znieważą ciszę
jednak ich osobliwy urok przesłoni mój najgłębszy żal

jeszcze porozmawiam z najpiękniejszym
na łące czerwonym kwiatem maku odważnie spojrzę
 w beznamiętnie nieruchome oczy węża otulona
niebiańskim zapachem opium intense stworzonym
 przez zdolnego geja dla pewnych siebie niepokornych

 kobiet którym pełzające gady i makowe pola
kojarzą się z miejscem z którego uciekła niezależna Lilith
 żona żałośnie prymitywnego Adasia i pierwsza feministka
 w dziejach niepełnosprawnego gatunku dla którego
 przymierze z życiem naturą źródłem i boginią wszechrzeczy

to zbyt wyczerpujący i zupełnie zbyteczny 
wysiłek intelektualny

JoAnna Idzikowska - Kęsik, 8 VI 19

***cytat w tytule postu, Mahatma Ghandi

*fotografie własne

"Sięgaj, gdzie wzrok nie sięga". ***

zapatrzenie

nie patrzyć w słońce, to odmawiać sobie istoty światła.
barwy pochodzą ze źródła jasności i dobrych czasów,

 kiedy słońce było jedynym słusznym i sensownym bogiem.

w blasku wracają myśli wezbrane czułością, podziwem.

 szczerym, pierwotnym zachwytem nad światem.

życie się zmienia, podąża za światłem: biegnie ku ciepłu,
jasności i jaskrawości barw. karmi nas dobrem zwyczajnym

 i cennym. tak intensywnym, że nawet tęcza nie jest banalna.

ma swoje miejsce na ziemi i w niebie. i jeszcze w duszach,

które pragną wzrastać, uczyć się ciszy, daru współistnienia.

łzy, które płyną, gdy patrzymy w słońce, są nurtem życia,

strumieniem miłości. zmianą, istotą najważniejszych uczuć,

przeczuć, że warto, że trzeba trwać w świetle, po to by przeżyć

 najwspanialsze chwile. żeby odczuwać wielką moc istnienia.

a potem zapaść się niżej niż nisko, w ziemię, jak w matki
łono najcieplejsze. oddać się słowu i powoli niknąć po to,

by gwiazdą okazać się bliską dla kogoś,

 komu za nas serce pęknie.

JoAnna Idzikowska - Kęsik, 3 VI 19

***cytat w tytule postu, Adam Mickiewicz

*zdjęcia z netu, nie znam autorów