"Zrozumiałem, że gdy się raz odejdzie, nie ma już prawdziwego powrotu". ***

odejścia

"O tych odejściach, których nasz los nie obchodzi,

nie wiemy nic".

Rainer Maria Rilke

mogłaby odejść bez słowa bez żalu
od rzeczy zupełnie nieprzydatnych
durnostojek kurzojadków kiczowatych aniołków
książek których nikt już nie wypieści wzrokiem
i narkotycznych perfum o obłędnym zapachu
wymykającym się daleko poza wszystkie zmysły

od niego też mogłaby po prostu odejść
gdyby tylko umiała pozbierać
porozrzucane niedbale pulsujące emocje
i ułożyć z nich intrygującą wirtualną
mandalę w zimnych i ciemnych nieziemskich kolorach

przeważnie odchodzi się nie planując
bez wyrachowania i zbędnych histerii
w ciszy i szeptem po to by pozwolić sobie
na krótką chwilę głębszego westchnienia
i oddech z motywem błogiej relaksacji

antystresowe ornamenty rozety abstrakcje
połowicznie spełniają swoją wątpliwą powinność
odejścia bywają zbyt niespodziewane
scenariusze zdarzeń gnają jak szalone
temperatura odczuwalna jest o wiele wyższa
od tej która króluje w drgającym chaosie

odejść jak to łatwo powiedzieć
odejść jak to trudno zrozumieć

mogłaby odejść i na pewno zstąpi
w światy wypełnione popiołem i kurzem
takie w których nawet cenne białe kruki
tracą na wartości i mocy tajemnej

JoAnna Idzikowska - Kęsik, 12 III 18  

***cytat w tytule postu, Sławomir Mrożek 

*obrazy z internetu, nie znam Autorów

Idzie Nowe, lepsze, duchowe, inspirujące, ciekawe!

Piszę ten post w momencie, gdy parę godzin zostało do pierwszej w tym roku pełni księżyca, która nastąpi kilka, a de facto... 7 minut po północy, czyli już 7 stycznia. Urodziłam się w pełnię i bardzo dobrze się czuję, gdy księżyc jest w pełnej krasie, czuję wtedy przypływ energii pozytywnej. Wiem jednak, że niektórzy czują się źle - pijcie dużo wody, słuchajcie muzyki, myślcie pozytywnie, ale nie życzeniowo.

Będzie to pełnia w Raku, zwana również wilczą pełnią.

Rak jest znakiem księżyca, znakiem bardzo intuicyjnym, rodzinnym, podobnie jak wilki, które dbają zawsze o dobrostan członków swojego stada.

Rak jest znakiem wodnym obok Ryb i Skorpiona. Cechuje go wrażliwość, emocjonalność, opiekuńczość. Energie nie są skierowane na zewnątrz. Rak przeprowadza raczej cichą introspekcję i wewnętrzną analizę.

Ta pełnia, energetycznie - kończy rok 2022. I dobrze, niech się wypali, niech odejdzie to, co ma odejść, co już nie jest potrzebne, zwłaszcza w przestrzeni serca. Warto wysyłać intencje, życzenia na ten nowy czas. Nie tylko dla siebie, ale też dla świata.

Nowy rok zacznie się na dobre i będzie to rok pod panowaniem cyfry 7 (i patrzcie: 2023=7, 7 minut po północy, 7 stycznia w 16 stopniu Raka, a 16 po redukcji to też 7!), a jest to liczba bardzo duchowa (ja np. mam 7 z klucza wcielenia). Nie będziemy już tak bardzo przejmować się tym, co jest poza nami, na zewnątrz nas, ale zajmiemy się sobą: swoim wnętrzem, emocjami, dobrostanem, naszym stadem. Podobnie właśnie jak zodiakalny Rak.

Jeśli chodzi o chiński potencjał - będzie to Rok Wodnego Królika. I tutaj też mamy na tapecie rodzinę, więcej przychodzących na ten świat dzieci, szczególnie chłopców, zapewnienie sobie poczucia bezpieczeństwa.

Czekałam na tę pełnię, żeby rozpocząć kolejny rok blogowania (chociaż Merkury jest w retrogradacji i niby nie powinno się niczego rozpoczynać, ale przecież nie zakładam teraz bloga, mam go od wielu lat). Niby na zaczynanie lepszy jest nów, bo to on rozpoczyna, ale ja czekałam na dziś, żeby zakończyć miniony rok, w którym pisałam niewiele. Bo nie miałam weny, natchnienia, siły.

Życzę sobie i Wam oraz całemu światu dobrego roku, niechaj nam się darzy! Będzie dobrze, serdecznie wszystkich  pozdrawiam.

*obrazy z internetu, niestety nie znam Autorów