28 lutego 2013

"A ten szum wy偶ej to wiatr". ***



 ❤


poszum


w szumie galaktyk wypatruj臋
blasku 
u艣miechu 
upad艂ych anio艂贸w

wchodz臋 my艣lami pomi臋dzy s艂owa
puchem anielskim pozdrawiam wiersze

i ci膮gle tworz臋 s艂owa
od nowa
i wci膮偶 upajam si臋 ich szelestem

kr臋gi z艂ych my艣li w my艣lach ko艂ysz臋
wchodz臋 w za艣wiaty wspomnie艅 upojnych
wgryzam si臋 szumem w najcichsz膮 cisz臋
w meandry dreszczy wiatrem spokojnych

i tylko nie wiem

jak d艂ugo jeszcze b臋d臋 tak
pisa膰

o galaktycznych przed艣witach wzrusze艅
szalonych serc
s艂odk膮 i dziwn膮 mi艂o艣ci膮 

przekornych

JoAnna Idzikowska-K臋sik

B-c, 28 II 2013, p.n.k.
 




*** cytat w tytule postu - H.Po艣wiatowska: Koniugacja 
*obrazy z internetu

27 lutego 2013

Mo偶e kiedy艣 si臋 wreszcie uda...




kiedy艣


kiedy艣 napisz臋 dobry wiersz
metaforyczn膮 prostot膮 serca

odziana w dotyk weny
poszybuj臋 mi臋dzy galaktykami
natchnienia

kiedy艣 napisz臋 naprawd臋
dobry wiersz

wzrusz臋 nieczu艂e anio艂y
zawieszone na nitkach
ksi臋偶ycowego py艂u

otr臋 si臋 niedyskretnie
o u艣miech Najwy偶szego

naprawd臋 kiedy艣
napisz臋 bardzo dobry wiersz

teraz

ko艂ysz臋 go w p艂omieniach
uczu膰 smaganych

dr偶eniem my艣li



o nieziemskiej symfonii
za艣wiat贸w


/B-c, 27 II 2013, p.n.k., JoAnna Idzikowska-K臋sik/




Rok 2013 zosta艂 og艂oszony Rokiem Os贸b Niepe艂nosprawnych, a tak偶e Rokiem Juliana Tuwima ( w grudniu minie 60 lat od 艣mierci poety, ale te偶 od 艣mierci Konstantego I. Ga艂czy艅skiego).

Szczerze polecam do poczytania i powzruszania, powie艣膰 Doroty Terakowskiej pt. Poczwarka...


*** pictures from net

 

24 lutego 2013

Czasem co艣 przychodzi wbrew wszystkim i wszystkiemu...





przedmi艂o艣膰


i znowu mnie dopad艂a
jak bluszcz oplot艂a
zawin臋艂a sobie wok贸艂
krucho艣ci ust wyschni臋tych
brakiem poca艂unk贸w

i znowu wyros艂a
kwiatami zamiast w艂os贸w
wiatrem kt贸ry uczesa艂
delikatno艣膰 kosmyk贸w
zakr臋conych bezwstydnie
lokami za艣lepienia

i zn贸w si臋 we mnie wbi艂a
wtargn臋艂a bez pytania
oczarowa艂a wiosny
rumiankowym zapachem

alchemi膮 przedspe艂nienia

teraz b臋d臋 wygl膮da膰
znacznie pi臋kniej ni偶 kiedy艣
bo u艣miech m贸j portret maluje
chocia偶 m贸zg przesta艂 pracowa膰

nie my艣l 偶e zwariowa艂am
cho膰 wy艂膮czy艂am my艣lenie

ona mn膮 zaw艂adn臋艂a
i tak mnie omota艂a
偶e jak niewinny podlotek

po prostu si臋 zakocha艂am


JoAnna Idzikowska-K臋sik, 24 II 13










***obrazki z netu

"Dla wszystkich starczy miejsca pod wielkim dachem nieba..."***


romans na wiele nocy

pod parasolem dobrych wspomnie艅
pod iskr膮 oddechu wieczno艣ci
pod s艂o艅ca sennym gestem l艣ni膮cym

oddycham 偶ycia nici膮 w膮t艂膮

i rozbierana przez spojrzenia
i ca艂owana u艣miechami
i dotykana wiatru si艂膮

czuj臋 szelesty w艂asnych 
pragnie艅

a B贸g oswaja inne 艣wiaty
a ludzie p艂yn膮 w d艂onie 艣mierci
a Ziemia

ach ta nasza Ziemia

ona pulsuje wszystkim wok贸艂
i romansuje zbyt lirycznie

z blaskiem ksi臋偶yca
co wpad艂 jej w oko

i seksualnie erotycznie 
wiecznie si臋
wierci

ale nie robi na bok
skoku

tylko nie艣mia艂o 
ka偶dej nocy
uwodzi ksi臋偶yc

platonicznie

JoAnna Idzikowska-K臋sik, 24 II 2013


*❤*





wszechobecno艣膰


w zielonym oddechu kamieni
zatrzymasz u艣miech najprostszy
znajdziesz szelesty spod ziemi
poczujesz puls przysz艂ej wiosny

w ognia czerwonym oddechu
ujrzysz mi艂o艣ci projekcj臋
czar szeptu us艂yszysz w echu
odrobisz zbyt trudn膮 lekcj臋

w przejrzystym oddechu wody
oczy艣ci膰 zdo艂asz marzenia

wiesz

niebanalno艣膰 urody
偶ycia

ui艣ci warto艣膰

istnienia

  JoAnna Idzikowska-K臋sik, 
24 II 2013


*❤*

*** cytat z wiersza Edwarda Stachury, Steda 

* pierwsze zdj臋cie z netu, drugie: zdj臋cie NASA: Kosmiczny Anio艂

23 lutego 2013

Rysuj臋 偶ycie blaskiem cienia spod rz臋s...



rysunek

napisa艂am siebie czerwonym
blaskiem artystycznej pozy
pomalowa艂am 偶yciem
zm臋czone sob膮 oczy

cie艅 mi gdzie艣 wypad艂
poza margines b艂臋du
po to aby i艣膰 za mn膮
do pierwszego zakr臋tu

przy膰mi艂am gesty skrzywieniem
u艣miechu odci艣ni臋tego w sercu
piecz膮tkami wspomnie艅

a kontury ust

poplami艂am kleksami nadziei

z艂ud膮 silnej wiary
w mi艂o艣膰

 ponad miar臋

/B-c, marzec 2012, p.n.k., JoAnna Idzikowska-K臋sik/

 



聘̵̡訙̵̨̄品 




toast za codzienno艣膰


ogrzewam si臋 blaskiem
diamentowego 艣niegu
bia艂ych poemat贸w

wtulam nie艣mia艂o
w my艣li iskrz膮ce
natchnieniem

lawina s艂贸w spada
w moje serce
pulsuj膮ce niemrawo
delikatnym dotykiem
poezji niecodziennej

patrz臋 na wszystko
zachwycona
intymno艣ci膮 wydarze艅
rytmicznie wpisuj膮cych si臋
w do艣wiadczanie

nie wiem czy wiesz 偶e

偶ycie

jest najpi臋kniejszym
z pisanych sercem

nieraz s艂odkich
a czasem cierpkich
wytrawnych aromatem
chwili

wierszy

/B-c, 21 II 2013, p.n.k., JoAnna Idzikowska-K臋sik/





Dzisiaj s艂ucham od bladego 艣witu, czyli od ok. dziewi膮tej rano, dw贸ch piosenek ze 艣wietnymi tekstami, artyst贸w, kt贸rych lubi臋 i ceni臋 od lat: Eli Adamiak, kobiety o aksamitnym g艂osie w duecie z Adamem Nowakiem i mojego r贸wie艣nika, Roberta Kasprzyckiego... Taki dzie艅, takie nastroje i taka kosmiczna t臋sknota za pi臋knem...


Moja ulubiona my艣l na dzisiejszy, za艣nie偶ony dzie艅:

 Jeden z moich profesor贸w powiedzia艂 mi kiedy艣: Cokolwiek napiszesz - jedni powiedz膮, 偶e to, co napisa艂e艣, jest dobre, inni, 偶e takie sobie, jeszcze inni, 偶e do niczego - i wszystkie oceny b臋d膮 s艂uszne.
 
Jan Twardowski


 ***
 obrazki z netu

PS W "Charakterach" przeczyta艂am, 偶e dzisiaj jest Og贸lnopolski Dzie艅 Walki z Depresj膮, a ja tu takie jakie艣 depresyjne teksty zapodaj臋. ;-) 

17 lutego 2013

Chyba mam bardzo mroczn膮 dusz臋, bo jako艣 nie umiem... pisa膰 weso艂o i optymistycznie. Ale spr贸bowa艂am!



picture: Raining Color by Paranoid Duckkie, deviantART

infiltracja

przefiltrowa艂am emocje
przez gaz臋 uspokojenia

pop艂yn臋艂y donik膮d
w szum wiatru
bez znaczenia

przesz艂y obok zm臋czenia
omin臋艂y zw膮tpienie
wesz艂y w blady cie艅 l艣nienia
usz艂y w niebyt istnienia

rozmy艂y si臋
westchnieniem
przeciek艂y gdzie艣 mi臋dzy
dr偶eniem

porozrzuca艂am s艂abo艣ci
niedbale chaotycznie

pu艣ci艂y do mnie oczko
weso艂o i lirycznie

a ja spokojna rado艣ci膮
zapominania pomy艂ek

przesta艂am czu膰 si臋 jak ma艂y
bezu偶yteczny
py艂ek

poczu艂am si臋 jak wody
kropelka 偶yciodajna
jak deszcz ch艂odz膮cy pustyni臋

dzi艣 wiem ju偶

jestem fajna


/Boles艂awiec, 17 II 2013, p.n.k., JoAnna Idzikowska-K臋sik/



Dzisiaj 艣wiatowy dzie艅 kota, wi臋c moje "bandziorki" nie chcia艂y mi pozowa膰, ale i tak je uwielbiam. ;-))

16 lutego 2013

W szumie galaktyk wypatruj臋 u艣miechu anio艂贸w...





zakr臋cona

na antypodach zm臋czenia
anio艂 mi plecie warkocze
偶ebym powoli dotar艂a
do sedna w艂asnych przemy艣le艅

w艂osy mych marze艅 si臋 kr臋c膮
a prostownica nie dzia艂a

kiepski fryzjer ten anio艂
ale zabawnie uroczy

z punktu w punkt mnie przenosi
w bezkresy odleg艂ych galaktyk

tam
moje w艂osy s膮 proste

urocz膮 harmoni膮
chaosu


/Boles艂awiec, 16 II 2013, p.n.k., JoAnna Idzikowska-K臋sik/

Pic from net.




 

14 lutego 2013

Czasem 偶ycie boli, ale i tak warto...




 ❤ 

wierszyk przeja艣niony


motto: Jest taka cierpienia granica,
za kt贸r膮 si臋 u艣miech pogodny zaczyna.

/Czes艂aw Mi艂osz/


w epicentrum b贸lu
istnieje rysa
i ciep艂a przed艣wit

p艂ynie w nim rzeka
p艂on膮cej jasno艣ci

czakra mi艂o艣ci
wwierca si臋 cichcem
w bol膮c膮 ran臋

otula j膮 艂un膮
boskiej energii

艣wiat艂o uzdrawia

naprawd臋

wierz臋 w moc b艂ysku
i w chwa艂臋 blasku
przejaskrawion膮
dobra promieniem

wiem

przysz艂am stamt膮d
i zn贸w tam wr贸c臋
wpl膮tana szeptem
w sw贸j jasny u艣miech

/B-c, 14 II 2013, p.n.k., JoAnna Idzikowska-K臋sik/

 

pic:iconmayshing:

Angel shinesby =mayshing


Do pos艂uchania, m贸j ulubiony Bryanek w wersji francuskiej (ju偶 znam na pami臋膰):

08 lutego 2013

Niedyskretny urok wampira...

Jak by艂am ma艂膮 i 艣mieszn膮 dziewczynk膮, obejrza艂am pod nieobecno艣膰 rodzic贸w teatr telewizji pt. Carmilla (re偶 Janusz Kondratiuk, Polska, 1980). Tytu艂ow膮 rol臋 gra艂a w nim Izabela Trojanowska (ur.1955).


Spektakl, oparty na opowiadaniu Josepha Sheridana Le Fanu, dziewi臋tnastowiecznego pisarza, kt贸ry miewa艂 omamy, zrobi艂 na mnie ogromne wra偶enie. Takie wra偶enie, 偶e spa艂am p贸艂 roku przy w艂膮czonym 艣wietle, a rodzice zastanawiali si臋 nad wizyt膮 u psychologa. Potem odwiedzi艂a nas znajoma psycholog mojej mamy, kt贸ra wyci膮gn臋艂a ode mnie tajemnic臋 moich z艂ych sn贸w i obaw przed ciemno艣ci膮, rysowa艂y艣my weso艂e obrazki i powoli 艣wiat艂o w moim pokoju gas艂o... (zreszt膮 w tamtych czasach 艣wiat艂o gas艂o bardzo cz臋sto). Ale co si臋 strachu najad艂am, 偶e Carmilla odwiedzi m贸j pok贸j, to moje!
Gdy obejrza艂am ten spektakl po latach, wyda艂 mi si臋 艣mieszny, ale w贸wczas naprawd臋 zrobi艂 na mnie piorunuj膮ce wra偶enie!
Pi臋kna twarz Izabeli Trojanowskiej ju偶 zawsze kojarzy艂a mi si臋 ze z艂膮 wampirzyc膮 o lesbijskich sk艂onno艣ciach! A naj艣mieszniejsze jest to, 偶e zupe艂nie niedawno, w lu藕nej rozmowie z moim koleg膮, trzy lata ode mnie starszym w艂a艣cicielem mojej ulubionej ksi臋garni, dowiedzia艂am si臋, 偶e po obejrzeniu tego spektaklu, prze偶ywa艂  to samo: "Bo偶e, jak ja si臋 ba艂em tej Carmilli!"
Wyobra藕nia dziecka jest dziwna, prowadzi na wiele manowc贸w.

 

Nied艂ugo potem, na wakacjach u mojej ulubionej cioci, Gabrieli, kt贸ra pozwala艂a mi na wszystko, 艂膮cznie z ogl膮daniem film贸w w 艣rodku nocy, mia艂am okazj臋 zobaczy膰 film, kt贸ry zrobi艂 ze mnie dozgonn膮 wielbicielk臋 dw贸ch kobiet i mrocznych historii rodem z piek艂a! Co prawda znowu z miesi膮c musia艂am spa膰 przy w艂膮czonym 艣wietle, ale wampiry... mnie oczarowa艂y swoim pi臋knem!
Pierwsza z kobiet, o kt贸rych mowa, to w艂oska modelka i aktorka, Ornella Muti (ur.1955), druga, to kobieta, kt贸r膮 uwa偶am za jedn膮 z najwybitniejszych aktorek w historii kina, muza Ingmara Bergmana, Liv Ullmann (ur.1938). Film (Francja, Hiszpania, W艂ochy, 1975)  zrealizowa艂 syn wielkiego, legendarnego re偶ysera, Luisa Bunuela, Juan Luis Bu帽uel.
Jest to opowie艣膰 o 艣redniowiecznym szlachcicu, kt贸ry w wypadku traci ukochan膮 偶on臋, Leonor i, 偶eby j膮 wskrzesi膰, zaprzedaje dusz臋 diab艂u. Leonor wraca, jednak nie jako pi臋kna, wra偶liwa kobieta, ale jako krwio偶erczy wampir.
Liv Ullmann w roli tytu艂owej wypad艂a wspaniale, zagra艂a cudownie.Ornella Muti, wtedy m艂odziutka i 艣liczna, r贸wnie偶 dobrze zagra艂a w tym 艣rednim, ale fascynuj膮cym filmie! Scena, gdy Leonor, w podartej sukni, w jakiej艣 jaskini, dr偶y z zimna, na zawsze pozosta艂a w mej pami臋ci. 

Niedawno m贸j kolega, nagra艂 mi na p艂ytk臋 w艂osk膮 wersj臋 tego filmu, bo tylko tak膮 uda艂o mu si臋 znale藕膰 (nie widzia艂am filmu odk膮d go pierwszy raz zobaczy艂am). Nie znam w艂oskiego, ale Liv Ullmann kocham nadal, a Leonor to jedna z jej ciekawszych kreacji.



Klaus Kinski (ur. 1926; zm. 1991) to by艂 wielki aktor o mi臋dzynarodowej s艂awie. Jego c贸rka, Nastassja, chocia偶 prz臋piekna, nie dor贸wna艂a ojcu talentem i zmys艂em aktorskim.
Kinski,  z艂y i krwio偶erczy Nosferatu  wampir z filmu Wernera Herzoga (1979), mimo wszystko wzbudzi艂 moj膮 sympati臋, a rozbudzi艂 uczucia m艂odziutkiej w贸wczas, 艣wietnej aktorki francuskiej, Isabelle Adjani.  
Brzydki, chudy, z odstaj膮cymi uszami typek o mrocznej duszy, budzi wsp贸艂czucie, ka偶e zastanowi膰 si臋, czy odwieczna ludzka t臋sknota za nie艣miertelno艣ci膮, naprawd臋 ma jakikolwiek sens.
 


Jednym z najlepszych film贸w o wampirach i najlepsz膮 adaptacj膮 mrocznej powie艣ci Brama Stokera ( a adaptacji tej powie艣ci by艂o wiele), jest film pt. Dracula Francisa Forda Coppoli z 1992 roku.
Wiele zarzucano re偶yserowi, gdy film wszed艂 na ekrany, ale po latach okaza艂o si臋, i偶 ta wersja opowie艣ci o w臋druj膮cym przez wieczno艣ci wampirze, szukaj膮cym utraconej mi艂o艣ci, osadzona w kiczowato - operowej scenerii, broni si臋 sama. Bo wampiry takie w艂a艣nie s膮: troszk臋 ludzkie, troszk臋 kiczowate.
Oldman cz臋sto grywa postaci naznaczone nutk膮 szale艅stwa. Jest troszk臋 zaszufladkowany, ale to bardzo dobry aktor z du偶ym do艣wiadczeniem teatralnym. A film Coppoli jest teatralny. I jest te偶 pi臋kn膮 opowie艣ci膮 o mi艂o艣ci. Jest filmem, w kt贸rym jest to wszystko, co ludzie lubi膮: zawiera zar贸wno elementy grozy, jak i elementy romantyzmu.
Mnie strasznie podoba si臋 scena, gdy cie艅 Gary'ego Oldmana chce udusi膰 Keanu Reevesa! Miodek!




W roku 1994 pojawi艂a si臋 d艂ugo wyczekiwana adaptacja kultowej powie艣ci Anne Rice z 1976 r. pt. Wywiad z Wampirem (Interwiew with the Wampire), w re偶yserii kontrowersyjnego tw贸rcy (jest nie tylko re偶yserem, ale te偶 aktorem i pisarzem), Neila Jordana.
D艂ugo czeka艂am na ten film. I z nim wi膮偶e si臋 moja osobista anegdotka. Ksi膮偶k臋 uda艂o mi si臋 kupi膰 w dzie艅, kiedy dowiedzia艂am si臋, 偶e zostan臋 mam膮 (21 stycznia 1995), poch艂on臋艂am j膮, jak woda g膮bk臋. Poniewa偶 wi臋kszo艣膰 tego czasu sp臋dzi艂am w szpitalach, nie mog艂am p贸j艣膰 do kina i summa summarum, obejrza艂am film na video....dzie艅 przed urodzeniem si臋 mojej c贸reczki (mo偶e dlatego moje dziecko kocha wampiry?).

Film jest dobitn膮 opowie艣ci膮 o tym, 偶e mi艂o艣膰 i nienawi艣膰 to w zasadzie jedno i to samo uczucie. W ka偶dym razie: oba te uczucia s膮 r贸wnie silne. 艢wietn膮 kreacj臋 stworzy艂 w nim Brad Pitt.
Ale nie tylko on. Neil Jordan ma "oko" do dobrych aktor贸w. Nie zatrudni艂, co prawda, i chwa艂a mu za to, ubiegaj膮cego si臋 o rol臋 w filmie, naszego rodzimego Piotra Adamczyka, kt贸ry za bardzo popisywa艂 si臋 pono膰 na przes艂uchaniu.
Neil Jordan zatrudni艂, wbrew autorce, kt贸ra w roli Lestata, cynicznego krwiopijcy, widzia艂a holenderskiego aktora - Rutgera Hauera, Toma Cruisa - i to by艂 strza艂 w dziesi膮tk臋! Duet Cruise-Pitt, to jeden z ciekawszych pojedynk贸w aktorskich w historii kina (o duetach postaram si臋 jeszcze napisa膰, bo mam kilka ulubionych!).
Film Jordana by艂 te偶 pretekstem do narodzin nowej gwiazdy: zadebiutowa艂a w nim i zrobi艂a to 艣wietnie, trzynastoletnia w贸wczas  Kirsten Dunst.



Sting, gdy przeczyta艂 powie艣膰 Anne Rice, napisa艂 jedn膮 z moich ulubionych piosenek, kt贸ra ukaza艂a si臋 w roku 1985, na jego pierwszej solowej p艂ycie.Okazuje si臋, 偶e wampiry s膮 dla wielu tw贸rc贸w inspiracj膮!



Odk膮d przeczyta艂am Wywiad z Wampirem, zacz臋艂am czyta膰 wszystkie powie艣ci Anne Rice, kt贸re ukazywa艂y si臋 w naszym kraju (dwie nawet przeczyta艂am w oryginale), poniewa偶 uwa偶am, 偶e kobieta naprawd臋 nie藕le pisze ( i ma obecnie dwa ca艂e bia艂e koty, kt贸rych fotki nami臋tnie wkleja na fejsa). Dlatego te偶 z ut臋sknieniem czeka艂am na kolejne adaptacje jej powie艣ci.
W 2002 roku wesz艂a na ekrany Kr贸lowa Pot臋pionych, ale mnie ten film bardzo rozczarowa艂. Jednak偶e nie zabrak艂o mu atut贸w w postaci dw贸ch bardzo dobrych, europejskich aktor贸w: szwedzkiej aktorki, Leny Olin
i szwajcarskiego gwiazdora Vincenta Pereza.


Talent Leny Olin, doceni艂 nawet Roman Pola艅ski, wi臋c c贸偶 dopiero ja. Wampirzyc膮 by艂a tak膮 sam膮, jak jest kobiet膮: pi臋kn膮 i zmys艂ow膮.
A Vincenta Pereza nigdy nie oceni臋 obiektywnie, gdy偶 zakocha艂am si臋 jego niebieskich oczkach na zab贸j ju偶 d艂ugo przed tym filmem, dlatego, moim zdaniem, by艂 to jeden z najseksowniejszych wampir贸w w historii kina.


Bill Nighy to 艣wietny, brytyjski aktor i piosenkarz, kt贸ry ostatnio rozczuli艂 mnie swoj膮 rol臋 w bardzo ciep艂ym filmie pt. Hotel Marigold. Tutaj jednak wypada mi wspomnie膰, 偶e z ca艂ej serii Underwold, to w艂a艣nie jego rola zrobi艂a na mnie najwi臋ksze wra偶enie. Jest to r贸wnie偶 przyk艂ad aktora, kt贸ry potrafi naprawd臋 dobrze, wykreowa膰 dobr膮 rol膮 i wyj艣膰 obronn膮 r臋k膮 poza 艣redni scenariusz.


Nie mam czasu na seriale, nie ogl膮dam ich zbyt wielu, jednak ten, przerwany przez strajk scenarzyst贸w, niestety, serial, musia艂am obejrze膰. Kolejny wampir z ludzk膮 twarz膮, ale za to jaki przystojny! I z jak膮 seksown膮 wampirzyc膮 u boku! Tak, serial pt. Pod os艂on膮 nocy (2007-2008), ogl膮da艂am tylko dlatego, i偶 gra艂 w nim bardzo przystojny Alex O'Loughin i niezwykle pi臋kna Shannyn Sossamon.


Z niecierpliwo艣ci膮 czekam na film pt. Pi臋kne istoty ( Beautiful Creatures, USA, 2013), przede wszystkim dlatego, i偶 gra tam m贸j numer jeden w艣r贸d wielkich, wsp贸艂czesnych aktor贸w, Jeremy Irons!


Niestety, Sag臋 Zmierzch, na kt贸r膮 chodz臋 do kina z moj膮 c贸rk膮 i nawet przeczyta艂am pierwsz膮 z powie艣ci, pozostawiam mojej c贸rce. Wol臋, jak Bella robi za Kr贸lewn臋 艢nie偶k臋.

Musz臋 tu jeszcze wspomnie膰 o jednym filmie z wampirami w tle. Ot贸偶 jeden z moich ulubionych re偶yser贸w, Roman Pola艅ski, pope艂ni艂 kiedy艣 komedi臋, w kt贸rej obsadzi艂 swoj膮 贸wczesn膮 偶on臋, przepi臋kn膮 i nieod偶a艂owan膮 aktork臋, Sharon Tate. Film pt. Nieustraszeni pogromcy wampir贸w to pastisz horror贸w, z bardzo dobr膮 obsad膮, bo re偶yser r贸wnie偶 w nim zagra艂. A poniewa偶 wampiry wypada traktowa膰 z przymru偶eniem oka, dlatego ten film Pola艅skiego nale偶y do moich ulubionych w temacie.